-bir benim sabahı bekleyen,
üstelik senin olmadığın bu şehirde.-

bir benim, sessiz sedasız sokağın rüzgarında
yorgun gözlerimle, sigara tutan duduklarımla,
hep senin koylarına demirleyen aklımı.

bir benim ve ben zannediyor polisler
az önce vurulan gencin tek tanığı,
soruyorlar, durmaksızın soruyorlar!
ben senden bahsediyorum hala;
’nerdedir’, ’napıyordur’ şimdi ?
bir cesedi, bir cesede soruyorlar,
bilmiyorlar asıl maktul benim
asıl sahipsiz.

bir benim, içerden içeri yalnızca benim,
sen daha çok uzaklardasın,
sesin ve sessizliğin uzağımda
aklın ve hayalin ötesinde,
yalnızca bir yüreğim senin tecritinde,
pramethus ateşiyle yakarken sigaramı,
napalm yangınlarına tutuşmuş
yüreğim işte.

bir benim, inan şaşırdım bende,
kıyıya vurmuş balıklar gibi şaşırdım
aklımı sende,
beni sevmiyorsun biliyorum,
bildikçe kahroluyorum bu gerçekte,
ama ne yapsam istiyorum
çok görmüyorum aşkı, üstelik yaşamamış birine.
kalkıp gidiyor sokağımdan böylece gece
içerde bir ben mayın tarlasına yürüyor göz göre göre
ahh! selalar okunuyor tan atışında,
sensiz bir sabah daha geliyor sinsice...