7
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
998
Okunma

Eski zamandı
Bulutlardan
Pamuk
Şekeri gemiler
Uğrardı yorgunluğa yenik düşmemiş gözlerime
Ve saçlarımda tanıdık bir el yol alırdı
İki küçük
Gülümsemeye
Eski zamandı hala
Tahta atlarım kişnerken
Bir oyun düşerdi
Aklıma oysa ne çok da
Saçma gelir şimdiler de bana
Ellerimde su ve çamurdan ibaret bir
Çocuksuluk dolaşırdı
Hep.
Ve her yeni pantolonun dizinde düşüp de
Kanatılmış bir çift yara
Oysa şimdi?
Aynalarda ölüme bakan bir adam
Ve her kızıla yattığında ufuk
Sabah doğacak
Şafağa isyanla merhaba diyen bir çift dudak
Yaralanmış ta mağlubiyetten mahcubiyet
Saatleri
Çıkarmış bir dünya
Anlayana dır intiharına ramak kalmış
Mısralar
Ve her kefen bir nokta da biter
Ta ki
Sur üflenip de
İnsan dile geldiğince…
5.0
100% (6)