Hayat benim yolumu hep benden habersiz çizdi
Başkalarına çiçek bahçelerini sunarken
Bana sivri kayalıklarla dolu uçurumları yazdı
Başka yüzelere gülücükleri kondururken
Benim yüzümden eksik etmedi selleri
İçime öyle bir sızı verdi ki yaktı kavurdu
Gencecik bedenimi sonsuza denk
Kimseler halın nedir demedi bana
Anladım ki bu koca dünyada yokmuş kimsem
Ben yapayalnızmışım buda benim yazgımmış
Üzerimde kara bulutlarım eksilmezmiş
Hazan rüzgârlarım hiç kesilmezmiş
Küçücük yüreğim sarılmış dikenli tellere
Ne zaman isyana kaldırsam başımı
Hep bir el kapattı ağzımı sıkı sıkı
Ve çığlıklarım hep içime patladı
Parçaladı tüm benliğimi yok etti
Ve düşünür oldum ben niçin varım
Hayatın bana sunduğu bu adaletsizlikler için mi?
Bunun için mi mücadelem savaşım
Artık bitti benim herkesten gizlediğim
Pembe hayallerim vardı
Ama onlarda sivri kayalıklarla dolu uçurumda
Bir biri ardına intihar ettiler
Kanın alına boyandılar
Ve benim için dünya bitti
Her şey bitti ağzımın tadı kaçtı
Göz pınarlarım kurudu sesim kısıldı
Ve artık sessizce ağlamalar
Canımı çok ama çok yakmaya başladı
Artık bitsin bana zulüm olan bu nefes almalar
Bitsin artık yalandan yüze gülmeler
Artık bitsin bu aciz hayatım bitsin