Gökyüzünden düşen buz kristalleri
Parçalıyor sessizliği
Pamuktan bulutlar toprakla öpüşürken
Sis kümeleri sarmış tüm tabiatı
Göz gözü görmüyor zifiri tan vaktinde
Bir hıçkırık duyuluyor yırtarcasına sessizliği
Açılıyor kapılar camlar hoyratça
Tüm gözler bir anda kilitlenmiş
Yerde yatan cansız bedene öylece öylesine
Bir perinin tiz sesi
Delip geçiyor kulak zarlarını
Kayalıkların üzerinde saçlarını tarayan
Denizkızları giyinmişler matem elbiselerini
Gökyüzünden ışık hüzmeleriyle
İniyor melekler
Ruhumu teslim almak için
Dönmüşsün olay mahalline
İzliyorsun olanı biteni
Oysa manşetlere düşmedi bu cinayetin
Erken gelmişsin henüz kaldıramadılar
Senden arta kalanları
Hiç ölmeyecek derken sevgimiz, aşkımız
Sen yokluğa saldın hayallerimi, umutlarımı
Nasılda hunharca kıydın
Sana akan sevda selime
Tek bir celsede kırdın kalemimi
Oysa ben razıydım ebedi mahkûmiyete
O buzdan kalbinde …
Sen bunu bile çok gördün çaresiz benliğime
Ayrılığın boynuna taktığım ilmek
Sıkı sıkı ellerimdeydi çekemiyordum
Hasretin güçsüzlüğünden
İdam edecekken parmaklarımdan sağılıverdi ip…
Öldüremedim içindeki ayrılık duygusunu
Taze aş misali ısıtıp ısıtıp koydun önüme
Her fırsatta bıkmadan tükenmeden
Çıkardın karşıma kalleş ayrılığı
Şimdi niçin vuruyorsun başını taş duvarlara
Biraz geç kalmadın mı?
Kaç kez yalvardım sana yapma diye
Ben her seferinde gelmeyeceğini bile bile
Mutluluk tramvayını beklerken düşlerimde
Sen ayrılık katarlarıyla geliyordun bana
Karabasanlarım oluyordun
Artık mutlu olmalısın bak işte
İçimde sana dair ne varsa kırdın parçaladın
Kalbimdeki son sevgi damlasını da kuruttun ellerinle
Şimdi ağlama bu sonu sen hazırlamadın mı?
Hep suçu bende arama bir kez olsun kendine bak
Hadi zaferinin tadını çıkar artık
Gönül gazetende yayınla gurula
Bir aşkı daha katlettim de olur mu katlettim de de



N.C.U