dur diyebilmeni insan bazen başıboş kalbine
sus diyebilmeni yüreğine bastırmalı sesini
unutabilmeli istediği zaman çok sevse bile
yaşayabilmeli onsuzda yanlız bu zor hayatı
katlanabilmeli acılara göğüs gerebilmeli
zayıf olmamalı köreltebilmeli hislerini
peki mümkün mü bunlar hangimiz yapabildik ki
robotmu olsaydık keşke demirden kablodan çipten
daha çok mu yaşardık daha çok mu mutlu olurduk
insan olmayı mı özlerdik yoksa ağlamayı gülmeyi
neden bu kadar duygusalız neden bağlanıyoruz
neden bu kadar farklıyız sen ağlarken o güler
sana can veren o değil ki kanın canın hiç değil
nedir bu sevgi nedir bu aşk için çekilen ızdırap
her sevenin kaderimidir bu değişmez alın yazısı
dalıp giden gözler bitmek bilmeyen düşünceler
insan hep soğukkanlı güçlü kararlı mı olmalı
arkasına dönüp bakmamalı gidene elveda mı demeli
acı çektireni üzeni kıranı hiç sevmemeli mi
onursuz mu olmalı aşkta gururunu çiğnemeli mi
severken kaybet korkusu içine işledikten sonra
başka ellerde başka tenlerde onu düşündükçe
kolay mı söz geçirmek yüreğine yapma nasıl dersin
doğanın gücüne feryadına kim dur diyebilmiş ki
kim çıkabilr sellerin önüne depremleri durdurabilir
yanar dağı kim söndürebilir şimşekleri yokedebilir
tanrı mı ama o korkutan başka birşey vermiyor ki
ben dünyada yaşayamadıktan sonra cennet bir hayal
var mı sonsuza kadar yaşamak hiç ölmemek seninle
bedenimiz bir gün yok olsada sevgimiz sonsuz ebedi
kırsakta darılsakta üzülsekte gönlümüz kalbimiz bir
kavuşamasakta sen anlamsız korkularını yenemesende
baharın tüm çiçekleri kokusu ormanın tertemiz havası
akan suyun şarıldayan sesi yemyeşil vadiler ovalar
neşe içinde koşan tavşanlar şarkı söyleyen kuşlar
hepsi evet hepsi seni çok sevdiğime şahit yanımda
hiç bitmeyecek senfoni hiç bir zaman son yazmayacak
ne kadar kaçsanda benden aldığın nefes kadar yakınım
sen sevmesende seviyorum unutsanda unutmuyorum seni
belki çok inatçıyım belki çok kararlı belki çok aptal
yalandan sevmedim kukla oynatmadım palyaço değilim ki
ne bir kurgu ne sanal ne bir film nede tiyatro sahnesi
hayatın ta kendisi oyuncular yok replikler doğaçlama
sana sevgim öyle gerçek ki ölüm ancak kapatır perdemizi