Ansızın terk etti beni,
En hüzünlü şiirimin,
En ağlamaklı dizesini,
Yazmamıştım oysaki daha,
İçimden kopup gelen,
Aşk kıvılcımlarıyla,
Sevdiğimin gönlünü tutuşturamadan,
Beni yalnızlığın kucağına atıp,
Bir veda busesi vermeden,
Çekip gitti sessizce...
İlham yağmurlarını,
Gönlümün duygu tarlalarına yağdırıp,
Büyülü kelimeler yetiştirecektik oysa,
Kalplerde aşkı filizlendirecektik,
Buram buram mutluluk kokan,
Seni seviyorum çiçekleri açacaktı,
Aşıkların ıslak dudaklarında,
Söz vermişti ama tutmadı,
Göçtü uzak diyarlara...
Şimdi kalemim yetim kaldı,
Kağıdımın gözü yaşlı,
Mürekkep desen rengi solmuş,
Gözü camda kapıda seni bekliyor...
Artık başka gönüllerin duygu tarlalarına,
İlham yağmurları yağdırıyor olsanda,
Ben yinede umut gazetesinin,
Sarı sayfalarına ilan verdim,
Belki dönersin ümidiyle,
İlham perimi kaybettim hükümsüzdür yazdırdım,
Benden başkasının olamayasın diye,