Sensizliğin ilk gününü kutluyorum bugün,
Ayrılıktan miras kalan hüzün sarayının,
Kasvet kaplı balo salonunda,
Mütavazi bir kutlama bu,
Fazla bir ikram yok,
Ağzımda yarım sigaram, biraz içki,
Ne bir sahne var ne bir şarkıcı,
Dededen kalma gramofon,
Geçmişten hüzünlü bir sesi,
Sunuyor paslı kulağıma,
Kababalık bir davetli listesi de yok,
Kırık kalbim, karışık düşüncelerim,
Ve gözyaşlarım davetli sadece,
Bileklerimden akan kan karşılıyor,
Kırmızı halı niyetine davetlileri,
Her damlayı dansa kaldırıp,
Gözyaşlarımla dans ediyorum,
Dansın sonunda kırmızı halı,
Kaplıyor salonun her yanını,
Yalnızlığın rüzgarı ile ürperiyorum,
Titreyerek kendimden geçiyorum,
Ciğerlerim nefessiz kalırken,
Ruhum bedenimden ayrılmaya hazırlanıyor,
O sırada azrail katılıyor aramıza,
Ve son tango başlıyor,
Kara pelerini ile zarifçe alıyor,
Bir zamanlar sana ait olan ruhumu,
Yola çıkarıyor asıl ve gerçek sahibine doğru,
Benden sana miras,
Kanlı bir kağıt parçası kalacak,
Topu topu boynu bükük bir cümle,
Bir deli şairin son sözü,
’’Sensizliğin ilk günü ömrümün son günü’’