Sessizliğin Tırmalıyor Kulaklarımı
Sessizliğin Tırmalıyor Kulaklarımı
Sensizliği hissediyorum bütün güzelliklerde Resmini çiziyorum göz bebeklerime Hükmedemiyorum Sana odaklanan gözlerime Damlayan her gözyaşımda sensizliği kokluyorum Sessizliğin Tırmalıyor Kulaklarımı Yapayalnız yürüdüğüm ıssız caddelerde Hep seni arıyor hep seni gözlüyorum Biliyorum sessizliğin çığlıklarında Sen varsın. Ve Sen varsın ta yüreğimde Hiç dinmiyor o sızı Planlandığı gibi hayatımı yönlendiriyor o yazgı Ooof! Sevdiğim ne zaman nefes alacağım Ne zaman kan pompalayacaksın Sen, Sen, Sen diyen damarlarıma? Sessizliğin Tırmalıyor Kulaklarımı Sokak köşelerini işgal ediyorum Sevda bombalarıyla düzleştiriyorum; Çiçeklerle donatıyorum diken dolu yollarını Kokunun sinmesini istiyorum çiçeklere Sevgimi haykırmayı diliyorum; Dileniyorum bir bakışını gözlerinden Sessizliğin Tırmalıyor Kulaklarımı Kinleşiyorum sensizlikten bahseden düşüncelerime Söz dinletemiyorum seni seven yüreğime Arsız arsız gülümseyen, Seni benden itekleyen Yumruklar savuruyorum içimdeki ikinci kişiye Savuruyorum içinde Sen geçmeyen kelimelerimi Ve bir gün ve bir gün önüne geçip; Haykıracağım Seni ne kadar sevdiğimi Sevdiğim, ne olur iki kelime söyle Sessizliğin Tırmalıyor Kulaklarımı |