3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1431
Okunma
/uçanlar vuruldu kanatlarından dilân
yenilip hırsına rotasını aşıran
adem sıyırdı aynanın sırrında!/
aşk;
sükûtun ikrarında
uzadı toprağa
yeşili yoğurdu kökler
sıçradı goncanın gövdesi
saçıldı belagati nur
vurdukça güneş korunu masum kamer`e
dökülüp ummana yıkadı yorgun hüznünü
tespih tespih dizildi secdeye yıldızlar
yüklendikçe merhamet sabıra
dağ dağ karanlıkları yuttu şafak
göğün genzinde düğüm düğüm hıçkırık
doğurdu ebem kuşağını
nurdan mühürlerle harmanlandı
ezeli resmeylen ebediyet
kiyameti çağıran ki; gözü dönmüş zaman
gülden ağır ah`ların kor dehlizlerine düşen ruh
çöker mi mahşerin mihrabına vuslat!
Sude Nur Haylazca
5.0
100% (3)
Cevap Yaz