Toprağın selam durduğu semadır sema
Avuç açıp diline tutturduğu dua hüsndür erbabım
Eteğine sarılan bu fani dünyadır sanma pirin
Tennuresinin salındığı mahal insandan öte aşkadır aşka
Aşk el sürdümü mahremine Süveyda
Bir şarapnel parçası kadar işledi mi içine
Doğru dersin,kavi günahın aşk neyine..
Sırlanmışsın sen günahın zifirisiyle
Salık vermek senin neyine Süveyda
Gelinciğin kırmızısına methiyeler düzmek senin neyine
Sanır mısın hayat devinir biteviye
Aşkın kabzasına sarınırsın ya, ne diye..
Ellerin bileği taşı Süveyda

Ellerin bıçak sırtı
Bunca tezat neye
Bunca hengame ne diye
Ne demeye dillenirsin Süveyda
Ne demeye..

Ağılların kol gezdiği bir gece vakti
Göğün bağrından kopup gelen su damlacıkları
Ve denizin dünden kalma esrikliği
Coşa gelir ahali..
Tabiatın restine galip gelebilir misin Süveyda
Su katrelerine dik tutabilir misin sineni
Sahi cesarete doygundur değil mi günah ehli
Bunca eza içerletir mi tarumar olmuş bendini
Keza aşk düşürür mü kire pasa bulanmış aksini
Aşk yaka paça attırır mı kalpten vebali
Öyle olsa daimi meftunu kesilir mi Süveyda
Sahi sen kasrını bir an olsun terketmedin değil mi
Kalbe boşluğunu ekmedin
Bedeni vaizinden etmedin değil mi Süveyda


Öyle ya..
Sen günahların havarisi
Sen nefsin yemin bozduran havadisi
Gani gani bozguna meyleden veladetisin
Sen hayatın derbeder gafili
Yeni yetmelerin sığındığı muhalifsin
Sahi sen kimsin Süveyda?
Kime bu kinin,nefretin
Neye bu garabetin
Niye galebe bu haletin..
Niye Süveyda..

Aşka ne diye kin güdersin Süveyda
Yaşamayan ahmak aşkı ne bilsin
Maşuk değilsin ki Süveyda
Kalbe yerleşecek kadardır maşuğa özentin
Sen kalpte siyah bir beneksin
Ömre aşkı ne diye peşkeş çekersin
Sözlerin Süveyda,sözlerin..
Günahı arz beller sözlerin..
Sana kim ne diye iman etsin..