Sadece hırsı karanlığa götüren bir yüzle konuşmak senin ki

sen bana kanadı kırık
sonrası evvelden beter
avluları duman ve intihar evlerden bahset biraz
inlemelerden
yok candan takılan serumlardan
bir yaşlı yüzün yitirdiği tarihten sonra
bahset bunlardan

bahset ki kanasın yüzümün insafsız yanı

kimi unuttuysam dar bir sokakta bulur beni bilmez miyim
neyin karşılığıdır yamacımda bükülen bıçağın ucu
içime saplanır durur

sen
sen
sen kaç kere öldün mesihsiz zaman
şimdi bana yitik evimde nefes alamayan yaşlı adamı anlatıyorsun
bana onu anlatma
bak anlatma diyerek sarılıyorum boğazına

yarımcamış dehşetimden kaçın dedim hep
bulayın beni en yabanıl geçmişin tozuna
kime çareyim desem
aslında biçareyim
ÜRKTÜM BEN KENDİMDEN BİLE
















SARP ÖZDEMİR