0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1068
Okunma
Ses etmeden çatladı bardak
dokundu ince bir kan şeridi kadar içime
her sevişmede kanlı bir kadın dudaklarım
her kadında pişmanlıklarla dolu bir hatıra kaldım
çalındı uykum,
ve şehveti kesildi isteklerimin
umutlarımın kaybolası varmış uzak bir kentte
yünden örülmüş sanki sökülür inceden
korkum bir kasık kadar sancılı
en iyi tanınmış cellatlar
fişledi çocukluğumu
açılacak onca çiçeği zerdali sanıp
ve kimseye söylemeden ellerinin soğukluğunu
umulmaz bir leş kargası
şimdi sorgusuzca didikler
mahremini tüm şüphelerimin......
( İBRAHİM YALÇIN )
