Sınavların en berbatıdır yaşamak,
ve sıratların en darı…
Son durağıdır tükenmez düşlerinizin
kahırdır her sokak adımlarınız öylesine savruk ve
yaşamak adına örseler geçmişin esareti yorgun bedenlerinizi.

Bu ziyan gecelerde yaşamakdır soluk almak,
İç çekişleri savrulup dursa da yanlızlığınıza
sorular yankılanır beyninizde,
Neonlara sığınırsınız çözümler mahiyetinde…

Oysa cümleler tüketmişdiniz;
yaşamak bir denklemdir ve bilinmeyeni eşitler bilinenler sadece.

Her gün ölüm haberleri yankılanırken manşetinizde yalanlar söylersiniz biraz daha yaşamak adına.
Her yok oluş bir varoluşdur aslında.

Nedir beklentileriniz hayattan?
Acısız, sonsuz bir merhamet mi?
Unuttunuz sanırım merhamet acıdır birazda.
Sevinçlermidir hüzünlerin rağmına?
Yoksa keder midir yazgınıza defalarca işlenen.

Kimdir bu hayattan istedikleriniz?
Melek yüzlü annenizmi,
Nasırlı elleriyle başınızı okşayan babanız
yaralarınızı sarmak için önünüzde diz çöken kardeşiniz mi?
Sesinize yoldaş olan dostlarınız
Vakitsiz çekip giden sevgiliniz mi?
Hayat verdiklerini geri alır elbette.

Nasıl bir ölüm düşlersiniz?
Gideceği yere acele adımlarla koşarcasına mı?
Yorgun ve sarsak bedenini azaltarak mı?
Onca med cezirden sonra durgun bir denizcesine mi?

Siz ;
mutlak bir inançlamı savunursunuz benliğinizi yada suskunluğa mı sığınırsınız?
Nedir aradıklarınız?
Acının türleri,
Hüznün kördüğümleri,
Sevinçlerin yarlarımı?

Nasıl hecelerseniz heceleyin,
hep aynı yazılır yaşamak ve
her şeyin üzerinde güzel bir türkü gibi durur hayat...

Hadi bırakın rezil korkuları,
İzdüşümlerine sığının düşlerinizin.
Haykırın geceye dirençli sözcükleri
Ve bekleyin sabırla yarını.

Cızırtılı bir radyodan seslenen adama dikkat kesilin ve dinleyin;

Yeniden,
Yeniden,
Yeniden.

Ve Allah yeniden başlayanların yardımcısıdır!...