Gözyaşıyla kardım sevda harcını.
Geceler benden yana değil,
Gündüzlere de küskünüm zaten.

Ağıtlarım bülbül dili,
Kan damladı gönlüme sen gittin gideli.

Ölü toprağı serpildi gülüşlerime.
Neyleyim…
Bir beton soğukluğu çöktü düşlerime.

Sarsıldı duygularım.
Yalnızlığımı sulayan kalemi kırdım, parçaladım sayfaları.
Söz verdim artık yazmayacağım,
İçime gömdüğüm sensiz mısraları.
Çığ gibi büyüyor kimsesizliğim,
Ayazda har gibi yüreğim.

Yokluğun gözümün seli.

Gece karalarını dost edindim.
Katran karasına boyadım gözyaşımla suladığım umutlarımı.
Özlemin kavuruyor… Sana susamışım.
Huzur yağmur olsa da, üstüme yağmayacak, biliyorum.

Çaresizliğimin karanlığına bürünüyor,
Senden habersiz hep seni düşlüyorum.

Günlerce uğraştım kaderle kanlı bıçaklı.
Baş edemedim.
Sensizliği denedim, medet umdum hüznün dostluğundan.
O da olmadı.
Ayrık otu gibi arttı dertlerim,
Hepsi birbirinden farklı.
….
Gördüm ki gönlüme kelepçe takılmış,
Anahtarı sende saklı.....................Şükrü TÜRKMEN