/...Hasretin içimde özlüyorum seni.
Gücüm yetmiyor seni unutmaya.../

Özlüyorum
Elini tutmayı,
Sesini duymayı,
Boynuna sarılıp omuzun da ağlamayı.
Nedensiz sevinçleri
Anlamsız gülüşleri
Hasret dolu sevgi dolu sımsıcak düşlerimi
Özlüyorum..

Gücüm yetmiyor seni unutmaya.
Oysa seni aramazsam unuturum sanmıştım,
Girmez sanmıştım hayalin uykuda
Geceleri düşlerimde.
Gündüz baktığım her yerde seni görüyorum.
Özlüyorum..

Umudumun renkleri tek tek gitmenle soldu.
Kırmızı kırmızılığını çoktan unuttu.
Mavi maviliğinin artık farkında değil.
Beyaz yalnız sen giydiğinde
Güzelliğini haykırıyormuş meğerse!

Anlaşılan;
Bu özlem,
Bu bekleyiş,
Bu yakarış,
Hiç bitmeyecek !

/...Ruhumda sana açan kırmızı güller
Hiç solmayacak .../

Sen olmasan da.
Sensiz sensizliği yaşatacağım.
Sensiz seninle olmayı başaracağım.
Sonumun yaklaştığını hissettiğim gün.
Beyazlar giyineceğim ruhumu saran kefen gibi.
Sensiz yaşamın kahrediciliğine veda ederek.
Seninle sonsuzluğa kavuşacağım...



Yusuf Türkmen