kim sevecek beni
-yıldırım bakışlı bulutum-
diyerek...
kim tırnaklarımı bile kesecek
çocukluğuma mıhlanmış şımarıklığıma
yeniden yürümeyi öğreterek...

kim yağmura salacak beni ağustos’ta
hanımeli kokusu saklayıp ceplerime
kim ağlayacak ki ağlamak görsün gözün
ellerini yeterince terli sevmediğimde...

kim gemiler kadar özgür bırakacak beni
tüm haritasını avucuma dövme gibi işleyip...
ıhlamur kaynatacak eller kimin
öksürerek işlemeli mendile aşk tükürdüğümde...

kim gözlerimin içine
ama ta içine
bırakacak alevlerini...
yangın tüm seheri kıpkızıl menevişleyecek
ta öyle güzel...

sen
sen ki ta öyle güzeldin...
ardışık olmayan aşklar gibi çoktu sevgim
bakma onlara
yanlış biliyorlar
böyle pür sevmelerinden ötürü seni sevmedim...

sen ki insan özündeki derin melaike
sen çiçek tozundaki kutlu emanet
seni sevdiğim rüyalarımdan
sarsıp uyandırman kadar kıskançtı sevmek


Cemil KURT