sızı mıydı bu
göğsümü paralayıp da yere düşen
sen
çizgi romanlarda mı öğrendin ölmeyi
böyle olur olmaz / yakışıksız / aniden

ne edeceksin adımı benim
dudağındaki kiraz ağacına
yuva yapan kırlangıcım ben

say ki öldüm
adımı mı haykıracaksın arafta
say ki duydum
seni yine böyle mi seveceğim ben

anla ki içmek zorundayım
yağmur sularını
hayvan eti ve nebat tohumlarını
yutmak zorundayım
anla ki
anlayamazsın / yaşamak belasındayım
bir dirinin bir ölüyü sevmesini
anla ki
anlayamazsın

sen gidecek miydin
hiç haberim olmadı bundan
çocuğumuz siyah bakıyor artık
hiç bekler miydin bunu yeşil gözlü bir çocuktan

en çok da şuna kızıyorum
menekşeleri sulamadan gitmişsin
sıkça mektuplaştığımız aynada
hiç olmadı kısa bir not olmalıydı
-süt bitmiş
-gözüme görünme
-yüzüğün neden evde!
-mavi gömleğini giy / öyle daha çok seviyorum seni
-evlendiğimiz gün var ya hani / yıldönümü yarın değil...
-şu çorapları kirli sepetine at / deli etme beni
-aşk bitmiş / pazardan almayı unutma e mi
ve daha niceleri gibi
küçük bir not olsun bırakabilirdin
-menekşeler ölmesin

ölmüş işte
menekşeleri sulamadan gitmişsin

ne selân yakmıştı bu kadar içimi
ne de boş pabuçların
hatta siyah bakan yeşil gözlü çocuğumuzu severken biraz mutluyum
saçlarını okşarken duyduğum
elektrik çıtırtısı
gibi dağılıyor sanki içimin kini
ama şu boş saksılar
ölü menekşe mezarları
anla ki atamıyorum
anla ki mezarından da kıymetliler
anla ki / anlayamazsın
bir dirinin bir ölüyü sevmesini


Cemil KURT