zaman
soylu mağarasında ısıtır çocuklarını
sorma artık
neden tüm yetimler
zamansız ölür

hançeri bileyensin
parmak boğumlarından geçmez “esaret”
kuyularında yosun büyüten yalnızlıkların vardır senin
kibritin hep ıslak
damarların tortulu
dizlerine düşersin / yaralanır yeryüzü
iklimine inme inmiş ormanlar tutuşunca

kuş ordusu çığlıklanır
gök kurşun bürünür de
kilidini arayan anahtarlar da çürür
ölümün kır kısrağı kişner bir zaman
hançerini bilensin
ellerin büyür

kınalı gözlerine sığınırım gece vakti
üşüyünce çırçıplak / öksürüklü / ve ürkek
haykırışlarım yoğuşur saçlarına sevgili
seni böyle benden öte / hangi yıldızlar büyütür

bebesinin diline paslı hançer sürer havva
bilir hançer ölümün
dil zulmün çocuğudur
ılık ırmaklar dilersin gönlünce yıkanmaya
ben seni dilerim ılık ırmaklar içinde

söz mühürlenir




Cemil KURT 03.02.2012