Dizboyu

sırtıma saplandı içerim
içerimde huyu suyu bilinmez
ayran gönüllü bir deli konuşkanlık
susmanı isterim beni dinlemeni
sokak satıcılarını kaldırım sohbetlerini
keşmekeşliğini limon ağaçlarının

ben sokağın kokusuyum sen evin tütsüsü
kış gelince buz camlı bir odanın
iki ayrı serüvensizliğinin serüveni
diz boyu kara batsak da
içimiz çöl güneşi dolu
hiç umutlanmamış kadar sakin
yarın kavuşacak kadar sıkıntılı

konuş hadi benimle
ben sokağın konusuyum içeriğim zengin
doya doya sarsın seni sözlerim
serinleş coşkun coşkun akan caddeler gibi
açılsın bahtı adımlarının
düşlerini yormasın hiçbir yol yolculuk
dinsin ömür yangını sızımız

orta yaşlı bir öpüşmek olsun istiyorum
kenti birlikte seyredişimizin en tatlı gerekçesi
belki bir akşam kahvesi
belki beklenmedik bir yaz üşümesi
olsun istiyorum
bizi birbirimize yaklaştıran...
biz duralım orda
konuşsun yorgunluklarımız
yanyana uçarı iki yaban kuğusu gibi

koşuyorum sana
hiçbir yoruma mahal yok
üşüdükçe ayaklarım
terliyor gözlerim
diz boyu kara batsam da
içim güneşinle dolu...

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.