Hülya

dönerim bakarım yıllarım ellerine düşmüş
bırak yapraklarımı yalnızlık çok tatlı bir kıyamet
afetimi yaşadım saçlarında
dudaklarında
içinde ağzının
bir şubat ağzıydı
yıkık kırık döküktü her anım
sen arkadaşımın aşkına aday
sıra dışı yosma
ben her yaratılmışlığımla
hem öteki
hem yabancı
kendime de acımasızım üsüne üstlük
sakindin duru sonbaharlar gibi
katlettin baharımı yeşerdiğimiz güya sızılı
sancılı kaçarak
ben sana rağmen böyle yalnız
almışım tüm şehri karşıma
kaçamağımsın aşk filminde kare kare
ah aman bu ne koku ne istek
gerçeğin koynundan çıktığım an seninim
öptüğüm an rüya
’hey makinissssttt geriye sar filmi
zira filmle birlikte bitecek bu sarışın rüya’
çıldırmış kıskanç kaldırımlar
yakıştırmıyor seni bana
ayaklarım nerde yarabbim
ellerimi nerene koydumdu
saçlarında yüzen kuğular bu mu ellerim
nasibim hızmanı öpmekmiş hayallerimde
sinik pısmış
nabız atışlarımın böğrümde çelimsiz heycanı
istiyor seni yavrum anla
görünme gözünme
kırarım bacaklarını
ben gök görmedik hayta bu yaşla
sen hayatının en büyük rolünde
aşkıma senaryosuz doğaçlama
sen bensiz de oyuncu yapraklara ağaçlara
ağlamalar sızlamalar aaaaah gidi ki ne gidi
ataerkil bir nüanstı bizi ayıran bilseydin ne vardı
ben hep devrimlerimin peşinde hilesiz
iğfal edilmiş zamanlar bitirdi bizi minik kuş
muazzam ve hiç de evcilleşmemiş evciliğimizi
yatağımda titreşmiyor telefonum
yok artık aşk üzerine 5. sınıf tüyolar mesajlarımda
sır saklamayı sevmem bilirsin
ben her dertte körü körüne
acılarımla dümdüz
yalanlarımla eğri büğrü okul çağındayım hep
hayatın disiplin kurulunda bir tanem
ele verdim tüm aşklarımızı
aşk oyunlarımızı
oyunculuklarımızı

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir