Daha yazmayacağım kıracağım kalemi
Tutacağım sözümü bozana yazık olsun
Menfaatler üstüne kurulan bu alemi
Görmezlikten gelerek yazana yazık olsun

Görünüme aldanma insanlık yok özünde
Olmaz gerçeklik payı riya dolu sözünde
Harama alışmış da ar kalmamış gözünde
Kendini adam sanıp gezene yazık olsun

Kandırılmış mazlumun yıllarını çalarak
Unutup bir köşede zevk sefaya dalarak
Hali nice sormadan bin bir derde salarak
Masum sevdalıları üzene yazık olsun

Nefreti kuşanarak sevgiyi savunuyor
Kendisi gibi üç beş dost bulup övünüyor
Baki kalacak sanıp dünyaya seviniyor
Kasılarak gezip de tozana yazık olsun

Yoksul aç geziyorken yalnız toku doyuran
Namerdi önde tutup hayırsızı ayıran
Vebalini yüklenip onursuzu kayıran
Erdemin mezarını kazana yazık olsun

Gereksiz herşey ile insanları bezdiren
Ruhlarını satarak köle edip ezdiren
Nerede yol bulursa kalemini gezdiren
Yalakalık yapacak ozana yazık olsun

Tarihi yok sayarken bırakarak ardına
Coğrafyadan bir parça düşüp toprak derdine
İhanet edenlere askerine yurduna
Kirayla tutularak azana yazık olsun

Kırdım işte kalemi dilimi de bağladım
Özlediğim herşeyi yazamadım ağladım
Kırılmış düşlerimle yüreğimi dağladım
Şiirimi okuyup kızana yazık olsun

Ayşe kadıoğlu yıldız