Herkes birbirine kaftan biçiyor
Sanki dünya âlem şaştı bu sabah
Çoğalan çizgiler dalga geçiyor
Aynalar haddini aştı bu sabah

Ufukta kızıllık kayboluyorken
Yavaştan tan yeri yok oluyorken
Hep seni, hep ama hep soluyorken
Hüznüm kederime eşti bu sabah

Geceler günleri bakmadı yuttu
İnsan denen mahlûkatı uyuttu
Yine bir üşüme nöbeti tuttu
Yüreğim daha çok kıştı bu sabah

Belki güzelleri pek çok anmıştım
Ama tek kişiye böyle yanmıştım
Bende onu, beni sever sanmıştım
Bilerek gözümden düştü bu sabah

Pusuda beklerken hasreti yordum
Sürekli büyüyen habis bir urdum
Ne zaman yürüdüm nerede durdum
Bilmem ki bu nasıl işti bu sabah

Kederime meze oluyor tadın
Zamansız aklıma düşünce yâdın
Yerin en dibine batası adın
Gözümde bir damla yaştı bu sabah

Durulmuş acıya değdi hayalim
Eskisinden daha hallice halim
Küskün bir hamura bulaştı elim
Bilsen neler neler pişti bu sabah

Ayşe Kadıoğlu Yıldız