HOŞ GELDİN
Dün geçti yarın meçhul önemli olan bu an
Dönülmeyen ufuktan el sallıyorken zaman
Yolum düştü geçmişe yine mazıyı andım
Boş yere üzüldüğüm her güne kahırlandım
Aynalar abartsa da suretimde akları
Yaktım hüzün denilen kentteki sokakları
Ziyan olan ömrümün bugün günleri asi
Var mıdır bilmiyorum bir ihtimal dahası

Hatır gönül yükünü artık sırtımdan atıp
Gönül şarkılarını eskilerde ağlatıp
Sancılanmış ruhumun bitmedi şikâyeti
Ezberledim yıllarca okuduğum ayeti
Asil olmaktı belki sükûtumun gayesi
Yarım asra sığmadı bir ömrün hikâyesi
Hep kim vurduya gitti hep bir tarafı kırık
Yerini mekân tuttu kalbimdeki hıçkırık
Beyaz umutla çıkıp kapkara kışlarımdan
Pişmanlıklar bıraktım yorgun bakışlarımdan


Maviyi yakaladı en sonunda ellerim
Tertemiz bir sabaha yüklendi hayallerim
Cemreleri suladım yeşerir diye canım
Bir menekşe renginde katlandı heyecanım
Yokluğuna uğrayıp varlığına dönüşte
Sana şiirler yazdım ha gerçekte ha düşte
Ben ki iman yanımı Kün Fe Yekün sanmışım
Takvimlerde gizlenen zamana inanmışım

Yaşam geçen yolcuya konaklanacak bir han
Dönülmeyen ufuktan el sallıyorken zaman

Ey benim ömür hanem ey ölümlü hevesim
Ey benim yolculuğum ey benim saklı sesim
Her sene uğrayanım benim yol arkadaşım
Yaşlılığım değil de hoş geldin yeni yaşım

Ayşe Kadıoğlu Yıldız