Bir sevdam vardı bizim ellerde.
Rüyamda görmek için uyurdum gecelerde,
Kum tanesi olmak isterdim onun için çöllerde
Hep onu düşündüm kuytu gölgelerde.

Düşünürdüm hep uykusuz gecelerimde.
Bir şeyler kopardı sanki içerimde,
Baktığımda huzur bulurdum gözlerinde,
Sana bir kez sevdam dediğimde.

Öyle büyük ki sevdan almazdı ummanlar.
Adını yazdığımda ağlardı kara topraklar.
Göz yaşın aktığında da erirdi karlar,
Gözlerine baktığımda hüzünlenirdi yıldızlar.

Öyle uzak olursun ki çoban yıldızından
Bazen o kadar yakınsın ki atar damarımdan
Özgür olursun ara sıra kuşların kanadından
Dokunamam ki sana akan suyun damlasından.

Sevdan yakar kurtulmak isterim içimdeki volkanlardan
İşte o an haykırmak isterim uçurumlardan
İsmin gelmez diye korkarım yamaçlardan
Ama seni görürüm sevdam vadideki kayalardan.

Sen benim kalbimdeki sevdamsın
Her zerren le damarlarımdaki kanımsın
Uzakta olsan da her an yanımdasın
Sen benim sevdam hayat veren canımsın.

Sadık KARADEMİR