8
Yorum
18
Beğeni
0,0
Puan
1103
Okunma
Büyüdüğüm dert kervanına, terk edildiğinden beri bebekliğim
Unutulmuşluğun en uzak köşesinde kalakalmıştım
Daha vedaların ayak izleri kurumamışken
Tavan arasına kaldırılmıştı bütün özlemler
Hayat bana kaç beden dar gelmişti ki
Umutsuzluğun kıyısına düşerken sarılmıştım sana
Elimde kalacağını bile bile
Zaman yarı felçliydi artık
Hiçbir yaraya ilaç olamıyordu
Yaralarsa kabuk bağlama telaşında
Şaşırıyorum sabrımdaki bu sükûnete
Şansın üvey çocuğu muydum ne
Deforme olmuşken bütün uzuvlarım
Anlatamadım nasipsizliğimin düştüğü İzbe koridorları
Hey yazıcı! Yaz bir nasip
Başın gözün üstüne
Dağ başında olsun bir hisse olsun
Yeter ki olsun
Cevap Yaz