Söz…
önce (söz) oturdu masaya
geçmişi alarak
irkildi kuytu teninde
sabah dokunuşları
yaslandı, eğildi, büküldü
aktı yaşamın sarnıcına
gözlerinden su damlası
sustu kadın…

Giz…
Sonra (giz) sarıldı az yanına
ıslandı baharın çiçekleri
gökyüzü incindi yapraklarında
ne çok hüzün serildi aşk tarhlarına
çiçeklenmedi kadın…

Çiz…
renkli (çiz) bir resmi
düşünce akşamın bordosu
şarap verdi dilinin ucuna
aşk boyadı sözleri
içtikçe sözün imgesine sızdı
kırışıktı elbisenin mavisi
gökyüzüne borçlandı o gece
sitemlenmedi kadın…


Biz…
tarifsiz kaldı (biz) fotoğrafı
sarı yumuşak güneşe serilmeden
alıp saklı çeyizini
sardı kullanmadığı aşkı
naftaline yatırdı sol yanını
güvelenmedi kadın…

Tiz…
sesinde (tiz) çığlıklar
kısrak yanında şahlandı
asılı düşler vardı ahşap çatısında
saatleri kurardı gecelik rüyalara
mumlarına akar tütsüsünde yanar
dokunmadan acıyan yanına
dansa dönen eteğinde savruldu
düşmedi kadın…

İz…
özlemsi (iz) sürtününce yanağına
akar terleri boynunda usulca
sırları aralanır dudaklarına
öper durur en son sözü
sık sık anımsar dili dolaşır
peltekliği bu yüzdendi
ince ince sızlardı sesi
göğsünde bir broş inesi batan
uzvumun en güzel yeri derdi
yakınmazdı kadın…

Yaz…
Kapısında (yaz) hoş geldin saklardı
Kim bilir bir gece su da alev alır
Sarılır gecenin koynuna
Şiirler inler
Kadın yaşlanmazdı.