Bakma öyle
karşında duran
ben değilim ki
sensin kalbimdeki,

gözlerin yine
yalnızlığım yerine
bir ışıltı halinde,
kalmalı ve,
nefes almalı

bu sevda;
yaralı kalbimde
yaşamaya devam etmeli

saymadım ki günleri
İstemediğin o halimi
Terk etmedim henüz,
Hüznüm gözyaşı oldu,
Yağmurla doldu bulutların içi.

Eski dostlarım gibi,
Kıymet bilseydin
Olsaydı her şeyim
İnansaydı herkes bize
Yine de sen
En güzel günlerin getirdiği
Ve benim
Alıp götürdüğüm
Çiçeklerden
Onların her türlüsünden
benzersiz renklerinden
daha hüzün dolu ve
daha güzel olacaktın..

Kalbimde yanan boşluk
Toprakla dolarken
Son kez baktım o çiçeğe,
Bir seslendin ki bana
Ürperdim ve,
Düştü yaprağımdan
Bin çiğ damlası..

‘Hüznüm toprakta’, dedin,
ve devam ettin,

"Kıymet bilseydim
Olsaydı her şeyin
İnansaydı herkes sana
Yine de ben
En güzel günlerin getirdiği
Ve senin
Alıp götürdüklerinden
Onların her türlüsünden
daha anlamlı ve
daha sakin
Henüz adını koymadığım
Bir hayatı
yaşıyor olacaktım.."