bu gece bir şiir yazmalıyım sana
bu benim ve senin şiirin olacak.
yıllarca kayıp çocukları oynadık seninle,
yıllarca köşe bucak kaçtım senden,
yıllarca sokak köşelerinde yalnız başıma içli türküler okudum,

yalnız başıma ah! çektiğim o güneş yanığı ağzımla sen nerelerdeydin,
nerelerdeydin diye sornak hiç içimden gelmiyor aslında,
öylesine sorduğumu varsay,
öylesine....

bıraktın devamlı acı çeken bir yürek,
şu kısacık hayata..
oysa benimki öyle böyle bir aşk değildi,
ne trafik kazasında yakınını kaybeden birinin acısına
ne de depremde büyük bir psikolojik tramba yaşayan
hasta birinin ruh haliydi....

ruh halimin hangi fırtınalardan geçtiğini,
nasıl anaforlar yaşadığını,
nasılda savrulduğunu yazarken gözyaşlarıma engel olamıyorum,
sevgili dostum,can ciğer arkadaşım;
bunu seninle pylaşıyorum bu gece,
bu gece çok uzun olacak inan
çok uzun! ! !



II--

çok uzun bir gece olacak bu
acılı ve gürültülü,
ve ben
korkulu ve yalnız düşlerin koynuna uzanmaktansa
karşıma seni alıp güleceğim geceye
birlikte güleceğiz geleceğe
Çünkü çok uzun olacak bu gece

Ahh! ne kadarda eksik o kahkahalar
ne kadar doyumsuz ve kırgınlar
Yağmur yağsa keşke şimdi
hemen, şu anda ıslansa düşlerimiz
Belki anlam katarlar minik tebessümlere
Sahte kahkahalar atmaktansa
Yaşlı gözlerle bakmak daha iyidir çünkü sevgiliye

İçlerden gelen yaşlar görünmez yağmurda
Keşke yağmur yağsa
hemen şu anda
Morarmış gökyüzüm kararan umutlarımı yıkasa
Dokunabilsem aya
Parlaklığından bir parça verir mi yaşantıma?

Çok yavaş geçecek bu gece
her saniye sanki bir ak daha saçlarımda
Henüz küçüktüm hani
Hani yaşanmamışlıklarla doluydu derinliklerim
Beni bu dehlizlere sürükleyen nedir peki?
Geceye bu rengi veren nedir benim gözlerimde
Kim boyuyor katran karasına yıldızları kalbimde
Ahh çok zor olacak bu gece

Öylesine bir aşk değildi benimki
Beni mavi gözlerine hapsedenler
basit bir ’öylesine’ değildi
şakaklarıma vuran kıskançlığın sancısı
emin ol hiç bir yüreği bu kadar incitmemişti

Kaybolası bir çığlık değildi kalbimdeki
Kaybolmayacak, hep içimi sızlatacak gibi
Neden güldürüyordumki o açık denizleri
Ela gözlerimi o sularda yakmak için mi

Çok ama çok uzun bir geceydi içimdeki
kağıtlara dökülemeyecek yağmur damlalarıydı etrafımda
her yandan
her an
gözünün alabildiği her yerdeydi sevgim
ismine boyanmıştı caddelerim
gökyüzünde daima parlardı hecelerim
Sende...
sende sevseydin...

Keşke yağmurda buluşsaydı ellerin
parçalı bulutların yağmuru olmuş gözlerimle
’ağlama’ deseydin...

Basit bir gece değil bu gece
Eminim hiç bu kadar karanlık olmamıştı
İçerilerim hiç bu kadar acıya dayanmamıştı
Gece hiç bu kadar acımasız olmamıştı...
Olmamıştı...
Hiç kaybolmamıştım karanlıkta...
Gözlerimi açtığım ilk anda...