Addio Amore

hazırlandığım rüyada sen yoksun
iri güneşli yakamozların sabah sersemliği
sadece benim Ağustosumun penceresinde
esintili...
geçmiş Ağustoslarımda da yoktun sen...
sakız gibi beyaz tüllerin ardında
duygudan çok düşe ve düşünceye yakın yatkın
bir öğle güneşiydi işte böylece sevmek...

’Addio Amore’...

kemanlar küs göğün beyaz pelerinlerine
bu bulut muydu yoksa biz miydik ortak düşlü? ...
ah...akşam çiçekleri açmayacak mı ki artık
ah...akşam çiçekleri sevilen bir şarkının
dilime dolanması gibi benziyor ya sana
uyuyan güzel
uyanma uyu
alnından öpen ben değilim
o senin kendine
en gerçekçi ve en güzel yalanın
yalnızlığın...

’Addio Amore’...

çilingir soframda sözlerin
yürek terimin şarabı
ve hiç gelmemiş gidişin var
sunturlu bir küfür gibi...
ben seni hep yavru bir kediye benzetirdim ya
ıtırlı ayva tüylerine dokunarak
dokunmaya çalışarak
artık farklı bir işçiliğim var sen harici
seni beklemek harici...
gün ve süreç
öyle sürüklediler ki seni sığ zamanların koyuna
kendine nasıl ihanet ettiğini anlayamadın
bir kedi gibi mırıl mırıl uyuduğun uykuda
sen hep bunu yapıyorsun
ama hep
göz açıp kapayıncaya kadar
ne zaman seni böylesine pervasız sevsem
anlamıyorsun kendine nasıl ihanet ettiğini
uyuyan güzel
uyanma uyu...


Addio Amore:Savina Yannatou...şarkı...


kağan işçen/Aralık-2009






(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.