Onların Semavi’leri, Rübai’leri varsa. Benim de De Bari’lerim var.
Kara Zurna.

-43-
İçi Balık dolu, hür, mutlu temiz ve semiz.
"- Ne güzel de Halı’sın, Orta-Kıta,
Akdeniz!"

Cılız Cesetler topluyorum şimdi,
tıka-basa Kayıklarında.
Umut dolu Yüzlerde şişmiş kara-kuru tuzlu Gözler,
utançla
Ölü.

-44-
Seni de Sınır yaptık "Kıyıları Uygarlıkla çevrili"
Tutsak Deniz, Akdeniz!
"Bir ucu ben, öbür ucu yine ben" olan
Afrika’ya.

-45-
Akdeniz’i,
Kucağında doğup-büyüdüğüm Anamız,
yani seni
Kardeşim olduğun için severim,
güzel İsrailli!
(FİLİSTİN 1 ŞİİRİNDEN)

-46-
Sokmuşum kahr’olası Kafamı, Deve Kuşu gibi Uygarlğa;
"- Yokuuuuuuum!" diyorum. Bana ne?
Ayaklarım Akdeniz, Gerim Afrika!

-47-
Akdeniz pak,
Afrika uzak,
İda yakın;
"- Ey, Dört-Duvar-Sıcak.
Filistin’e bak!"
(İDA’NIN ONURUNA 6 ŞİİRİNDEN)

-48-
"Kendime yeten" 1001 Sorunum var...
Ayrıca Şiir’de doyurmuyor İnsanın Karnını...
Kara Kanaryam, Afrika’lım...
Düşü Gök gibi mavi Akdeniz’lim;
"- Benim ne Derim kara, ne de Derdim Afrika!"

Bahse girerim senle Kara Zurna.
Sen Soru’yu bilem unuttun,
değil Cevabı!"

-49-
Bak,
Akdenize, Engine;
Renk-a-Renk.
İda’yı sevip Şair olacağına,
Kuyumcu olaydın ya, Pezevenk!
(İDA’NIN ONURUNA 6 ŞİİRİNDEN)