Onların Semavi’leri, Rübai’leri varsa, Benim de De Bari’lerim var.



-43-
De Bari’ler;
Sözün Kısası değil, Kıssa’sıdır.
"- Anlayana Sivri-Sinek!"
De Bari!


-44-
Zaman, "Bigisayar- Dijital Çağ" Zamanı.
Dünün Kalemi, Bugünün " Bit" i!
Bir "tık"lamayla ulaşırsın,
"Dünyanın en Ücra" Köşesine.
Unutulmuş, ya da "unutturulmuş"
belki?
Ama, bil ki,
bu "Bit",
En Büyük, en etkili, en tehlikeli Silah’tır;
"- Fişini çekseniz bile yok edemezsiniz bu Kalem!


-45-
Nazım,
"Yarin Dudağından gayri" yi
"Birlikteliğin" Kalemi ile yazdı.
Şair ölür, gömülür Kağıda.
Ama...
"- Kalemler Ölmez!"


-46-
a) Yalanı İnsan söyler, Kalem değil!
b) Yalancı Kalemin Ömrü, Aydın Kağıda kadardır!
c) Şair, Kalemin "Kafiyesi" dir, Köçeği değil!
d) Doğru’yu "Eğrilteceğine", Eğri’yi "Eğit" de düzelt, Kara Kalem!
e) Doğru Kalem Tezek’e düşse bile kaybetmez değerini!
f) "Aba altından gösterilen Kalem" Korkak Kalem’dir!
g) Dil’ini Kalemine göre uzat, Papağan!
h) Ruhsuz Vucut, Şiir’siz Kalemlerdir!
i) "Yazıyorum öyleyse Var’ım" diyen, Kara Kalemdir!
j) "Yaşamın İzi" Söz ile değil, Kalem ile kalır!
k) Kara Zurna, Kara Kalemin "Öteni" dir.
l) Kara Kalem "Ok" gibidir. Bir daha sokamazsın Yayına, geri!


-47-
"Üsküdar’a gider iken..." Şarkısını,
Kolalı Gömlekli, Setresi uzun, Eteği Çamurlu Katip değil,
Kara Kalem söyler.
Dinle;
"- Katip ben’im,
ben Katip’im
El ne karışır?"
dediğini!


-48-
Kara Kalemin "Kara"sı, Kimin-Eline-Geçen’e değil, Kime-Yazılana’dır.
"Akı" ise Yazan’a!


-49-
Kara Kalem’in Sivri Ucu’nu kendine değdir, Kara Zurna’m,
değdir kendine!
"- Batırmadan Sip-Sivrisini Başkalarına,
Höşürt!"