Ey gönlüme hançer gibi saplanan acılar...
Göklerde gezemeyen karanlıklarda bekleyen yalnız kalpler...
Bir kağıda boğulan aşıklar...
Dehliz denizlerdeki hırçın dalgalar...
Hesapsızca esen deli rüzgarlar...
Bana bu satırları yazdırana ....
Gözümdeki dökülen yaşları akıtana....
Beni yaşayan ama yanımda olmayana söyleyin...
Ben onu öyle bir sevmişim ki...
Yüreğimden söküp atamazken....
Onu sevenlerden daha çok severken gidenime söyleyin...

Yollar ağlıyordu birleşemeyenler için ....
Denizdeki hırçın dalgalar şarkı söylüyordu...
Sevip de sevilmeyenler için...
Bu gecede ağlıyorum beyaz sayfalara karanlık odamda....
Sevip de ulaşamadığım için...
İşte bebişim ne dilimdekiler yeter nede içimdekiler yeter seni buraya anlatmaya...
Ne gözüm kıyar benden uzak o yosun gözlerine bakmaya....
Ne ellerim dayanır seni bu sayfaya sığdırmaya...
Ne kollarım uzanır seni sarmaya...
Şimdi soruyorum sana boş bedende idame ettiğim ...
Ömrümü adadım yoluna yanımda olmasan da....
40 günde 1 gün seni boş bedenden öte seven kalp hırsızına’na gelirmisin ?

Ey bu yazıyı okuyan yürekler
kim kimi böyle sever aradan yıllar geçsede gelmeyeceğini bilseniz de ?