25
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2154
Okunma

Sürmelim;
“değmen benim gamlı yaslı gönlüme..."
ne zaman düşse bu türkü dimağıma
bir yanım buz tutar ,bir yanım har
ellerimde uçuşur sevinç çığlıklarıyla dolu boğazım
yarimin gülüşleri bükülü kalır dudağımda
bir hasret pullu sayfa dökülür
ben dağılırım ardından
"değmen benim gamlı yaslı gönlüme..."
işte bir hüzünistan yerleşkesidir
çorak bir yüreğin çöreklenmiş ayazıdır
rüzgar esse bağrıma
gözümdeki yaştandır
"değmen benim gamlı yaslı gönlüme "
sevmekten başka yoktur günahım…
“Seher vakti çaldım yarin kapısını
Baktım yarin kapıları sürmeli
Boş bulmadım otağının yapısını
Çıka geldi bir gözleri sürmeli”
Sürmelim..
Türkü gözlüm
Türkülerle düştün gamlı yaslı gönlüme
Ben içime akan türkülerde
Soğuk kış gecelerinde seni dinlerken
Seni düşündüğüm anlarda
Çoktan kış uykusuna yatmış
Bozkırlar baharlara uyanıyordu…
Bozkır kendini okşayan
Sürmeli gözlerinin ışığında dalgalanıyordu
Engin hayalinle esen rüzgâr
Kırağı düşmüş solgun kasımpatıları okşuyordu…
Ben ise içime kaçan, senin ezgilerini dinliyordum
Sürmelim
Türkü gözlüm
Doğ yeni doğan güne;
Doğ ufka abanan sabah güneşi gibi,
Allara bürün
şafak sökmeden evvelki ışık benekleri
Saçlarının dalgasında dolaşıyorken
Kendinden geçen Leyla ile Mecnun;
Bize en yanık türkülerini söylüyordu
Kasım gecesi ağzını açmış türkümüzü dinliyordu…
Geçen ilkbaharın duru hüznü
Bir yavru ceylanın ürkek gözlerinde donmuştu.
Benim yüreğim senli hayallerle dolmuştu
Ah sürmelim
Türkü gözlüm
Seni memleketim gibi sevdim
Senin gönlünde
Evladını öper gibi
Memleketimin toprağını öptüm…
PERİHAN TUNÇOK
ESMİZE ...İZMİR
5.0
100% (16)