Yıllardan beridir aşk, kapımı çalmadı
Şu yalnız yüreğimi, koparıp almadı
Bu ağlayan ruhuma, sevgi mi kalmadı
Boynu bükük haldeyim, küsmüşüm bahtıma
Sevda ne zaman uğrar, virane tahtıma

Sabrımı sınama dur, canımı bezdirdin
Bu boşlukta vaktimi, nafile gezdirdin
Ele güne karşı hep, sahipsiz ezdirdin
Al istemem canansız, bir can atışını
Hayatıma baharsız, mevsim katışını.

Hayalde olsa yeter, bu yükü çekerim
Tanrı koysa mührünü, boynu mu bükerim
Uğruna bedenimi, toprağa dökerim
Derken günler değişti, bende adım, adım,
Ruhumda kanatlanıp, yol buldu feryadım.

Tam ümidi kesmişken, payıma aşk düştü
Kader kötü zamandan, iyilik bölüştü
Sabahın seherinde, bülbüller ötüştü
Bir rastlantı sonucu, kavurdu ateşi
Hayali gözlerime, dökünce güneşi.

Veda olsun hazana, merhaba baharım
Şu yalancı cihanda, artık bende varım
Bu zamandan öteye, en mukaddes yarım
İsmini yâd ederken, dirilen benliği
Elif adıyla yaşat, Tanrım bu kimliği.

Nevzat TAŞKIRAN
02-11-2009