Bir bahar sabahında
Doğanın gözlerime sunduğu,
Lezzetli ikramları
Yorgunluğuma verdikçe,
Mutlu günlerin özlemi
Yine tutuştu yüreğimde.

Tatlı bir musiki havasında
Sızlayan ruhumun uyanışı,
Yeni hayallerin yarattığı
Duygulara koşarken,
Papatyaların yaydığı mis kokularda
Dalga, dalga deniz oldu bütün hatıralırım.

Bülbüller en güzel şarkılarını söylüyor
Ağaçlar yapraklarıyla
Sanki nazire olsun diye,
Çılgınca eşlik ediyordu
Bu farklı dünyaya.

Yeşile uzanmış çiçekler
Yüzünü güneşe dönerek,
Aşk kıvılcımını ateşleyip,
Korkunun girdaplarında
Sıkışan sırları
Dağların koyulaşan
Vadisine çekiyordu.

Bir yandan gürül, gürül çağlayan nehir
Serin sularını içime akıtarak,
Dilenci bakışlarımda ki
Esaretimi koparıp,
Yitip giden ümitlerime
Yeni kehanetlerini yüklüyor
Ve ezilen vicdanı mı,
Renklerin kucağında uyutarak
Istırabımı emiyordu.

Gözlerimde iki damla yaş
Kaderin yarattığı mesafelere
Bırakınca sessizliğini,
Göğün maviliğinde boşalmış
Narin bir heves doğdu
Kasvetli dünyamda.

Zaman mahkumu olmuş ömrüm
Baharın ihtişamlı lütfuna sığınıp,
Güzel günlerin saadetiyle
Karanlık uçurumlarını,
Tabiatın büyülü zarafetine bırakacak.


Bu muazzam güzelliğin haşmetinde
Tanrının ilahi sanatı
Ruhuma taç giydirdikçe,

Yaşamak bir bahar kadar tatlı
Ve bir gülün kokusunda ki sır kadar tutkulu günlerin,
En güzel sancısıdır
Gelecekl yarınlar için.


Nevzat TAŞKIRAN
16-04-2010