Ruhuma hüküm kılınan
Yaşama duygusu,
Başımı döndüren
Çılgın zamanları
Lehine çevirmek için
En güzel yeminleri harcadı.


İmhaya uğramış
Manevi hislerim,
Kirlenmiş faziletimin
Altında ezilip
Öfkesini hırsına akıttıkça,

Adaletini kaybetmiş sabrım
Şeytanın miras bıraktığı
Zevklerin peşinden
Yasak alemlere
Kanat çırpıyordu.


Kendime olan düşmanlığım
Tutkulu ve hoş fikirlerimi
Yüreğimden uzaklaştırdıkça,
Ateşe verilmiş teselliler
Kederin vurduğu kamçıyla,
Uçuruma doğru sürüklenen
Hüzün dolu bir fasıldı,

Gözümde büyüttüğüm
Bu yabancı dünyada.


Neden, dur diyemiyorum neden?
Hududunu çizemediğim,
Yürek sesinde ki
Bilinmez adreslere,

Göğün mavi derinliklerine
Gözlerimle her dalışımda
Dehşet dolu dakikalardan
Ölüm düşüyor payıma,

Aynaya her bakışımda
Ağırlaşan günahlarım,
Yüzümü düşürüyor
Kanayan gözlerime,

Toprağa eğilsem
Sukünetime hançeri
Vurduğum saatlerin ardından,

Hayalin tabutunda yatan
Suretimi görüyorum,
Atıldığım ve kovulduğum
Bütün yuvalardan,



Ucubeleşen hareketlerimde
Sıçrayan insafsız huylarımın ardından,
İnsanlığımı boşluğa sürükleyen zaman;

Sana sesleniyorum:

Sadakatıma iliştirdiğin
Bütün kötülkleri
Üzerimden çek artık
Daha fazla yağdırma,

Ben merhametin kaynadığı
Asil bir gölgenin sahibiyim,
Arzularımı kemiren
Kuru güzelliklerin peşinden koşan ruhumu
Tanrıya el açan davada tutacağım,

Temiz ve adil bir yaşam duygusuyla
Kötü zamanlara veda edecek.


Nevzat TAŞKIRAN
21-03-2010