bir gün sabah erken den uyandım
ve pencereme koştum,dışarıda şırıl şırıl yağan yağmuru seyrettim

o kadar çok damla düşüyordu ki yere,hayret ediyordum
hep kendime soruyordum,bunlar nasıl oluyorda bir bilerine çatmıyor diye

hemen babamın yanına koştum.? Baba ma sordum.? yağmur nasıl oluyor diye.?
babam sa beni dizlerinin dibine alıp,o yanan sobanın sıcak ateşiyle
şöle söledi bana,oğlum yağmur buharların gök yüzüne çıkması ve belli
bir yerden sonra bulut olması,o bulutların daha fazla buhar taşıyamaması
ve sıcaklığın da etkisiyle,yağmurun yağmasına sebeb oluyor dedi bana..


ben hiç bu kadar babama yakın olmamıştım
o sobanın sıcaklığın dan da çok babamın sıcaklığı
ilk defa başı mı okşadı,ilk defa gözlerimin içine baktı
ve ilk defa bana bir şey anlattı,ben hiç masal dinlemedim babam dan
ben hiç,baba sevgisi görmedim,hep baba mı uykum da sevdim

çünki benim babam ölmüştü ben küçükken
ben babasızlığın ne kadar kötü oldugunu bilirim
ey siz kötü olan babalar,vurmayın oğlunuza,kızınıza
vurmayın acıtmayın onların kalpleri ni,sevin ve okşayın


ben babasızlığı bilirim,babasızlık
arkandan piç diye bağıran çocukların sesidir
babasızlık her yerden yoksul kalmaktır
babasızlık,acı demektir,korku demektir,zülm demektir

ey benim babam keşke sağ olsan da
sana sarıla bilsem,iki yanağın dan da öpe bilsem
arada bana kızsan,oğlum yaptığın yanlış desen
doğruyu ve yanlışı keşke sen öğretseydin be babam sen...?

NOT :
bu gördüğüm rüya olsa bile ilk defa,baba sıcaklığına bukadar yakındım
siz babalara sesleniyorum,oğlunuza ve kızınıza,yanlışı ve doğruyu siz
öğretin, ne oğlunuz nede kızınız sizden korksun,bir arkadaşınız da onlar olsun
belkim ben baba olamadım ama inanın ki o duyguyla yazdım.... saygı ve sevgilerimle

YAZAN :samet KARAOĞLU