sen gideli üç ay olmuş ama bana bir asırmış gibi geliyor
sensizliği mi.? Odam daki sesszilikle paylaşıyorum.
buğulan mış sözlerle kendi mi adeta avutuyorum.
sensizlik beni dört duvara mahkum,karanlığa esir etti





dünya umrumda mı sanıyorsun,bırak denizler taşsın
gök yüzü umrumda mı sanıyorsun,bırak mavi kalsın
geceler umrumda mı sanıyorsun,bırak yıldızlar sönük kalsın




geceleri penceremin dibindeki ağaçta bağıran baykuş
artık sevgi şarkıları okumuyor kulağı ma,sen yoksun diye
artık konmuyor penceremin önündeki ağaca,bakmıyor bana
tıpkı senin gibi,aşka kör,geceye musalat olan bir ruh gibi





gelme zalim beni eyleme,bu diyardan da sürgün ettir me
sen beni nasıl unuttun,bende öle unutuyorum işte
neden daha önce deil de şim di geldin,
kör budak gibi,dalı kırılmış ağaç gibi neden,neden....

YAZAN :samet KARAOĞLU