BİR GÜZ DÖNÜMÜ

düşlerine sığın ey sevgili
bu kentin alacakaranlığında
yitip gidiyor kaldırım taşlarında ki ayak izlerin

kuşlarda terk etti Kumrular Sokağı
motor gürültüsü ve eksoz dumanından
ey sevgili kirleniyor düşlerin

dağılsın diye gecemin karanlığı
vurdum kendimi soğuk sokaklara
avare bir yalnızlığın çembersel boşluğunda
vurdum kendimi soğuk sokaklara
mavzer yerine cebimde kalem
kurşun yerine sevgimi sürdüm
kuytu bir çayocağı aradım
saatlerce yazabilmek
sadece yazabilmek için

düşlerin parçalanıyor ey sevgili
yitiriyorsun içinin labirentlerinde bu kenti
molozlar arasında kalmış bir yaşamın
ayak izlerini sürüyorsun
uçurum çiçeklerinin yanıbaşında

bir güz dönümü; dökülüyor yapraklar
bir güz dönümü; umutlara hasret karışır
ey sevgili
falcı fincan ve telvesinden
okuyor bütün hayatı
yalan yada gerçek ne fark eder
söyledikleri umut değil mi?
uzun şiirlerin arasında ki gizli sevdalarda

sürmüşüm bu akşam mavzerime
bir mermi çekirdeği sevgi
düşlerim şiirlerimin sıcaklığında saklı
anılarına sığın ey sevgili,
parçalanıyor düşlerin

Coşkun Mutlu/Hüznün Şairi.