her anımın anısı
yağız yiğidimin anasısın sen;
ak sütüyle seller yaratan
helal yüreğiyle haram dilimi çözen
külümden öz çıkarıp
beni benden söken birisin!

yalnız sen dirisin bu ölü alemde;
ayaklarına yüzümü sürerek
canımı canına vererek sana kurban olmam gerekir,
ne zaman yüzünde hüzün
bakışında sürgün görsem
iki gözümü söz eyleyip
yerinden sökesim gelir!

cennet ağacımın gölgesi,
meyvesi taç
aç yüreğimi doyuran sırnaç!
bileğimi büktürmeden
ve söktürmeden dişimi düşmana
koşa koşa
kucak kucak sana geliyorum kimseye eğilmeden;
gözünde giz
yüreğinde iz sürüyorum,
diz çöküyorum önünde
acılarımı saklayıp
karalarımı aklayarak.

ekim mevsiminde yeşeren can tohumu
cefakar bir aşkın yorumusun sen;
ak yazım
kar beyazım
kanayaklım
yoldaşım benim,
bugün doğmuştun değil mi;
bir kuş kondu omzuma
yaralıydı
hatırladım!

ö.n