Bazen hayaldir her şey uzaklarda kalan
Bazen en uzağın bile aslında en yakındır
Kelimelerini söyleyemesen de içindedir
Duygularını anlatamasan da
Yokmuş gibi davransan da kaçsan da
Bazen amansız ve ansızın yakalanırsın ona
Ne olduğunu anlamazsın ayakların yerden kesilir
Gözlerinin güldüğünü hissedersin
Kalbin hızlanır, yüzün gülümser
Unuttuğun yada sana yabancı duylarını tadarsın
Anlamlanması için uyanmak mı gerekir
Yoksa ;
Daha çok mu uyumak …
Bunların arasında gidip gelirsin
Kurulan hayalin geçekleşme umudu sardı
Cepte unutulan umutlar çıkı verdi ortaya
Üstü topraklara gömülü kalp yeniden hareket etti
Sirkelendi atmaya başladı farklı bir dilde …
Atışlarının anlamlarını düşündürürken..
Bir umudun bir hayalin şaka olmasından korkuyor sadece
Yada yeniden bir hayal olarak kalmasından…
Ne yapacak bilmiyor…
Ya hayali gelecek gerçek olacak…
Yada umutla çıktığı tozlarının altına geri dönecek
Bu el kimin eli olacak
Onu oradan çıkartan senin elin mi ?
Yoksa onu oraya gömen benim elim mi ?


By Ümit Nebil