Bir büyüye dokunmadan
Anlayabilir misin?
Bozulup,
Bozulmayacağını.

Sen ne kadar güzelsen ben o kadar aşığım

Sanki sabah olmadan
Şarap olacak dünya
Güzelliğin mayalıyor yine geceyi
soğuktur ellerim üşürsün demiştin ya
Nasıl da yanıyor yüzüm
Dokun bitsin üşümen.

Kulaklarım uğulduyor
Yüzünün gürültüsünden
Duymuyorum hiç bir sesi
Biraz yüzüme eğil
Ne söylemek istiyorsan
Dudaklarıma söyle.

Sen ne kadar şiirsen ben o kadar şairim

Ya da susalım biraz
sözcüksüz yürüsün aşk
susarım ben her sesi
Saçlarına dokunurken
Çıkanı bile.

Baktın ki kanıyorum
Sustuğum bütün seslerden
Ve yüzüne bulaşıyor
Kanımın ılık rengi
Çözersin dilimi ses olurum yeniden
Kirpiğinin gözüme
Dokunmasına bile.

Beni gömleğinden kopan bir düğme gibi
Yakınlarında kaybet
Birgün aramak istersen
Yorulma diye.

kirletirim her rengi
siyahı bile
Bana öğretme ne olur
Nasıl susulduğunu
Ben senin bütün ömrünü birgün içinde yaşarım

Sen ne kadar bulutsan ben o kadar gökyüzüyüm...

Barış Çelimli