yıkadı yağmur yine şehrimin tüm caddelerini
insanlar kaçıştılar kuru, sıcak bir köşeye
ama ben yine her zaman ki gibi aldırmadım
üzerimde ince bir gömlek
kulağımda seni anlatan bir melodi ve gözlerimde yine sen
belki görenler deli diyor ama umurumda değil...
geçmedi kapanmıyor bu yara
her yağmur bana yine seni hatırlatıyor
tıpkı ilk günümüz gibi....
kim sever terk edip gideni bu zamanda
ama ben seni ilk gün gibi seviyorum hala...
olmuyor yapamıyorum kandırıyorum
kendimi ve etrafımdakileri...
olmuyor sen yokken bile ben her yağmurda seni arıyorum
ve yağmur benim için sadece bir neden
senin için döktüğüm gözyaşlarımı saklamak için....
oysa ne kadar bağırmıştım giderken ardından
ama rüzgar bir tokat gibi çevirdi çığlıklarımı yüzüme
keşke sen ben olsaydın çok değil bir yağmur zamanı
sen ben olsaydın da içimdeki seni anlasaydın...


kusura bakma şimdi gitmek zorundayım
yağan yağmur beni ve göz yaşlarımı çağırıyor
bir dahaki yağmura kadar hoşçakal...


ÜmiT NebiL