1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1422
Okunma
bu şehir soğuk
düştükçe kaldırımlarıma yabanlığım
boğan
iliklerime çekilen bitimsiz yağmurları
doğmaya hasret güneşi
ki cimri bir gökyüzü
sayılı yıldızlar asan
bulanık ırmakların
asi denize uzak kulaçları
bilseniz
kaç fersah hasret
şair öldüren
bu kentte aşk yok
külleri alevlendiren
görülmedi
koşanı kucaklayan
soğuk yüzlerde bakan
avuç avuç yalnızlık
kusan geceye
dönüp dönüp
yüreğimi yokluyor
meyline düştüğüm
bin kere doğransam
acısıyla
bin daha doğrulsam O`na
gelse de üşüse ellerim
nara düşse
iç dehlizlerimizde iki giz
Sude Nur Haylazca
5.0
100% (2)
Cevap Yaz