27
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2231
Okunma
Ayakları üstünde durmayı öğrenmeden
Uçmaya kalkışan kuş elbette düşecektir
Her lokmayı yutmaya kalkışan iğrenmeden
Afili tavuk gibi hep çöplük eşecektir
Ne şairim ne ozan halimce yazıyorum
Bir defa yazdığımı bin defa çiziyorum
Lâkin dilim durmuyor kendime kızıyorum
Naçizane kalemim bir zaman pişecektir
Geleneğimiz bizim usta-çıraktan geçer
Bahara ermek için mevsim-kuraktan geçer
Toprağın bereketi bazen çoraktan geçer
Yağmurla ıslandıkça tohumlar şişecektir
Düsturum budur benim saygı-saygı ve saygı
Ustaya eğil diyor yüreğimdeki duygu
İnsanlık adınadır içimdeki her kaygı
Sabır sele dönünce mutlaka taşacaktır
Üç-beş süslü söz ile kendini âlim sayan
Vay armudun sapı ve üzümün çöpü diyen
Herkesin iç dökümü kendine göre beyan
Câhil-cühelâ elbet okuyup şaşacaktır
Benim babam ilkokul bitirmemiş biriydi
Asla kişiliğini yitirmemiş biriydi
Ustası ayaktayken oturmamış biriydi
Küstah emeklemeden tabiî ki koşacaktır
Zeki BEKAR
5.0
100% (12)