(LÜTFEN DOSTLAR ŞİİRİMİN HİKAYESİNİ DE OKUYUNUZ..)

Bir gün sohbet ederken, aşk-dostluk ve de güven
Konuşuyorlar imiş, yokmuş kendini öven

Derken irkilivermiş, bizim aşk birden bire
Belliki görev gelmiş, gidecekmiş bir yere

İzin istemiş ve de, demişki arkadaşlar
Müsaade edin bana, beni bekler insanlar

Onlara sevgi ve aşk, dağıtmalıyım biraz
Zor görev beni bekler, aman çıkmasın maraz

İnsanların kalbine, aşk tohumu ekerim
Onlar beni bulunca, rahat nefes çekerim

Veda ederken ordan, derki; dostluk-güvene
Ben girince kalplere, herkes seven sevene

Beni arar iseniz, aşk dolu kalplerdeyim
Çağırdığınız anda, koşar yine gelirim

………

Aşk ayrılmış oradan, kalmış iki arkadaş
Dalmışlar sohbetlere, yeniden yavaş yavaş

Bir müddet konuşmuşlar, ordan-burdan ve şurdan
Dostlukta müsadeyle, bilerekten yol yordam

Demişki güven kardeş, benimde gitmem gerek
İnsanlara çıkarsız, köprüler kurmam gerek

Kardeşten öte bağlar, yardımı aşılarım
Sağlam arkadaşlığın, arasında ben varım

Yeniden buluşalım, bir araya gelelim
Yine üçümüz burada, hoş sohbetler edelim

Bir gün beni ararsan, arkadaşlıkta ara
Çıkarsız menfaatsiz, ve dahi gözü kara

İşte o insanların, gönüllerindeyim ben
Bir tek çağırman yeter, koşar gelirim hemen

………

Dostlukta gider iken, ayrılıp usul usul
El sıkışmış güvenle, tabi bu imiş usûl

Güven öylece dalmış, bakmış arkadaşına
Engelde olamamış, gözlerinin yaşına

Dostlukta uzaklaşıp, gözden kayboluvermiş
Güven kalmış orda tek, acıyla doluvermiş

Usulca mırıldanıp, demiş kendi kendine
Siz gidin arkadaşlar, bulunursunuz yine

Sizin yeriniz belli, ve hemde adresiniz
Çağrıldığınız zaman, tez elden gelirsiniz

Siz hiç düşündünüz mü, beni kaybederseniz
Bulmak vede kazanmak, imkansız bilesiniz

Siz siz olun insanlar, güveni kaybetmeyin
Asla bulamazsınız, sakın ha yok etmeyin

Zeki BEKAR