Gözlerini sormuştum hani, nasıldı diye
“Ahu“ derken taş gibi ağırdın be Bedirhan
Yüreğin bir kansıza neden asıldı diye
“Yahu“ derken kendinden soğurdun be Bedirhan

Gece nemi düşmüştü üstümüze hatırla
Bir türkü çalıyordu meyhanede şatırla
Şiir diye yazdığın en son bir kaç satırla
“Mahi“ derken adeta sağırdın be Bedirhan

Güneşin doğuşunu birlikte izlerdik hep
Konuşmayı sevmezdin sende ikrardı edep
Bir kere çekinerek demiştim neydi sebep
“Bahi“ derken saçını eğirdin be Bedirhan

Üzerine aşk diye serpmişti ihaneti
Kim derdi ki çıkacak falcının kehaneti
Onurla taşıdın sen içinde metaneti
“Vahi“ derken ölümü çağırdın be Bedirhan

Ne cemreler gördük biz suya düşmeden ölen
Serseri uykulardı her gece tekrar gelen
Bir hayalmiydi bilmem gözbebeğini bölen
“Gahi“ derken bin çile doğurdun be Bedirhan

Bazen bir çocuk gibi çehreni asıyordun
Kalbin çığlık çığlığa ama sen susuyordun
İçindeki tüm kini denize kusuyordun
“Sahi“ derken bir ömrü yoğurdun be Bedirhan


Zeki BEKAR

Şatır : Neşe
Mahi : Mahveden
İkrar : Söz
Bahi : İhtiras-Hırs
Eğirmek : İplik yapmak
Vahi : Düşkün-zaif
Gahi : Ara sıra - bazen