Yanlızlığa hiç alışık değilim aslında
Kendim seçtim kocaman bir, evde yanlız kalmayı
Yaşlı bir çınar gibi, gövdeme yaslandım
kendim seçtim bu yolu
gelip geçmeyecekler çocuk, uğulutuları kulaklarımdan biliyorum
Bir aile saadetim olmayacak bir, baba, diyen
kocacığım diyip aksam dönüşelerinde kapı eşiğinde boynuma sarılan
Biliyorum kendim seçtim bu yolu
artık, kendi elektrık faturamı kendim yatırıyorum
yemek yapıyorum hamura dönsede yaptgım makarnalar
yinede ketçapla yiyebiliyorum :)
ah annnecim nasılda düşünürsün beni bilirim
arasıra yemeğe çağırırsın beni aç, kalmasın çocuğum dersin
Beni düşünme anne, bu yolu kendim seçtim
biliyorum evdeyken pasaklıydım dağınıktım
buradada öyleyim ama emin olki kendime bakabiliyorum artık
Büyüdüm anne,
zaman, nasılda eriyor akıp gidiyor işte avutlarımızdan
tel tel dökülen aklardan
Ailem olmadı, hiç aile olmayı ne çok isterdim oysa
kızmayın bana ben aşk ile evlenmiş
pervanesiz bir, divaneyim şimdi
akmıyor koynumdan içeri yıldızlar
zornan köklenmiş toprağından söküp çıkartamamki mutlulukları
geçen gün sanki pervanelenmiş gibi oldu kalbim
ne tuhaftı konuşarak yürüyordum yolda bebeklerı gıdığından
ak saçlı dedeleri ellerinden öpüyordum
içimde bir kadın gülümsüyordu sanki
hınzır bir gülüş vardı içimde
bu aksam yine aynı bakkala gittim
iki yumurta, bir ekmek, yarımkiloda domates aldım
kendime melemen yaptım
biliyorsun yumurtayı ve patatesi çok seviyorum
zaten hep, onları yıyorum yetiyor bana :))
birgün doğum yaparsam bilkı civciv, cıkartmışımdır:)))
neyse hayat, doğa, gerçek, denge, kader, adı herneyse
böyle olmalıydı kendime baka bilmeyi öğrenmelıydım
sizi seviyorum ailem
ve, sizi seviyorum kainatın bütün aileleri
emekleyen cocuk çocugunu emziren anne
evine ekmek getiren baba
haylaz kardeş, kardeşini elinden tutup okula göturen apla
nasiatlarıyla boynumuzda altın gerdan dedeleri
elinden öpülesi ebeleri, sizi seviyorum ey kainatın butun güzel, insanları