I

Ham madde’ye ihtiyaç var...
Makinalar çalışmıyor..
Üretemiyor hiç bir şey,
yoksunluk- el çarpışması gibi kalabalık,
kader ilintileri, (oysa masumdur kader)
ve doğa’ ateşiyle ka/y/nayan taş’lar...






Sessizlik!..
Kurulu oluşturan;
masalar da...
Masa /llar/ ayakların altında..
Ayaklanmaların uzağında!
Oturmuş bir ses beklerken kurulu oluşturan
masa sahibesi;

dittt diidi ditt datt;
telefon, içine kaçmış cin ile,
hem ağlar , hem güler iken;
idam fermanı gibi
hışımla kaldırıldı...


Ham maddeye ihtiyaç var;
makinalar çalışmıyor!

Ne olacak?
Masanın ayaklarını kes hemen...

Halka indirgenir,
bir hikayede başroller değişir,
kapsamlı boşrollerdeki baş’lar;
baş’lar olur ha/l/klar...


Ham maddeye ihtiyaç var;
makinalar çalışmıyor!

Baş’lar;
Başlar kaçış planlarına;
Leblebi tozları ağzında dolu iken
Kimdir bunu Ha/l/k eden,
derler...
Ve ağız da nimet vardır...

Günahtır!...


Sonuç gene aynı hikayedeki ha/l/kkın
açık pazarına dönüşür...

Dönüşür kelimeler;
Gidin...
Kurtarın Kendinizi!...
Bu Ha(L)kkınızdır!...

Ve gülmemek elde değildir!







II


Zaman geçer...
Umutlar tükenir..
Artık gülmemek eldedir...



Hak bir parça
Halk bir parça
Hakkı koruyan bir parça
birleştirilir bir yap bozda...

Ve ortaya çıkan görüntü
İçimde ki acı parça...



KırmızıKurbağa