Kutlarım...her kelimeyi tek tek işliyerek dizelere katiyorsunuz.inanin okurken hiç acele etmedim, çok keyif aldım.kaleminizin ucu hiç körelmesin.

İsa....

Bir destandı resmoldu gözlerimde.
Kutluyorum kalemin gücünü ve yüreğini.


Sevgiyle/

’ düşlerin hep düşmeyecekleri yerde
umutların unutulmyacağı yürekte olsun
uzakta olsam da senden parça parça
başın öne eğilmeyecek yerde dursun ’
OKUDUĞUM İLK ŞİİRNİZ AMA OKUNUP GEÇİLECEK BİR ŞİİR DEĞİL.YÜREKTE SİTEM OLSADA ASİL BİR SEVDA VAR.UNUTMAYAN VEFALI BİR YAR.RUHUMLA OKUDUM BÖCEK YAKIŞIRDI ÖZEL VE GÜZEL ŞİİRDİ SAYGILAR SELAMLAR..

Değerli kalem...


,,,,,,,,,,,,,,,,,MÜKEMMELSİNİZ,,,,,,,,,,Saygılarımla..

Baştan sona her dizesi usta işi şiir okundu gene okunacak bilesiniz

gerçekten, sinidere sindire okunması gereken şiir

saygılar

tebrikler
güzeldi dost
Keyifle ve şiirle kal
selamlar

ah...!!
aşk insanı ne hallere sokuyor...
kafka milena' dan neler çekti..
milena bir bahardı kfaka nın dağ eteklerinde.
yaşama sebebiydi hem de...hem de ıstıraptı gecelerce, bir keskin bıçak oyukluğunda...

yine de aşk ayakta tutuyor, zalim dünyada..

sevgili şair, şiirlerini beğenereek okuyorum..

tebrikler..sevgiler..

lizeya tarafından 9/4/2009 10:23:51 AM zamanında düzenlenmiştir.

düşlerin hep düşmeyecekleri yerde
umutların unutulmyacağı yürekte olsun
uzakta olsam da senden parça parça
başın öne eğilmeyecek yerde dursun ’’
( Hasreti isa )



bu yangın yerinde rüzgarı kamçılayan bir iblisim

günün olmadık saatlerinde Kafka’nın Elsa’sına

mektuplar yazan bir serseriyim sicili bozuk

postacıların iki kez çalacağı bir kapım bile yok

yerleşik bir adresten sürülmüş düş artığıyım

yorgun bir yürekle kalırım gecelerce

anıları büyütür bazen darağaçlarında sallarım kellemi

koca tarih yıkılır üstüme nefesim zorlanır ateşim çıkar

bir şişe şarap geçer içimden üzüm bağlarında unutulmuş

dünya üstüme üstüme gelir başım döner açlıktan

ben hayatın açıklarında kalmış bir acemi tayfa

dağlara çıkar denizlerde balık avlarım kendime avcı

biliyorum ki bu beden de ihanet edecek susuşlarıma

ayaklarım geri geri gidip isyan bayrağını çekecek ellerim

gözlerinin içinden geçen bir depremi tetikleyecek gözlerim

oysa adımı bile hatırlamayacak yazılarım biliyorum

sırtıma bağlanan bağlama da olmasa çıkmayacak soluğum

ne bu ilk ne de son solduğum bir Akdeniz akşamı




hangi kuşun dalı değildim ki kesildi ağaçlarım

gökyüzüne baka baka yoruldu umutlarımdaki kadın

her çocuğun oyuncağını ellerimle bir bir işledim

uçurtmaların ipiydim ipek böceğinin aylarca uğraştığı

hangi çırağın ustasıydım sırrına eremediğim emeğin

terli tayların doludizgin koşan yelelerindeki keneydim

çıbandım hayatın bağrında sevişmelerden kurumuş

günahlarım geçer mi bilmem sıratın sırtlarından

kudurmuş köpeklerim salyalarını akıtırlar toprağa

kanıma susamış adamlar beni eylüllere sorarlar

kefenimi koynumda taşır ölümü olduğum yere gömerim

kimseler bilmese de ben kendimde ecelim kendimde kahır

artık bu saatten sonra bana kimler inanır





önce beyazları kirlendi gelinlik kızların

bütün sığınaklarım bir bir kundaklandı

anaların rahmine yerleştirildi virüsler

yeni yaralarla birlikte büyüyor çocukluğum

aslında ben bu şiirde hiçbir zaman yoktum

babam da hatırlamıyor beni adımı hatırlamıyor

bildiğim tek şey var o da beni çok korkutuyor

gölgemi alıp ardına durdum omzuma yaslandı hayat

beni bir tek bu dünyada aşkın ayakta tutuyor

Tebrikler çok harikaydı dizeleriniz yazan yüreği kutlarım.Sevgi ve muhabbetle...+ Tam puan

tebrik ediyorum.yine müthiş bir şirdi...